Cześć!

Zastanawiałam się dość długo, jaka powinna być tematyka mojego kolejnego posta. Pomysłów miałam sporo, ale nie chciałam pisać o czymś banalnym, co równie dobrze moglibyście znaleźć na tysiącach innych blogów. W związku z tym chciałam zapoczątkować serię dość osobistych wpisów: HITY MIESIĄCA. Będę się z Wami dzielić – mam nadzieję – systematycznie rzeczami, które szczególnie mnie zainteresowały i zapadły w pamięć. Postaram się uporządkować je w kilku kategoriach. Zapewne będą one się zmieniać, w zależności od tego, co akurat będę uważała dla Was za godne polecenia

Wydarzenie

Tutaj nie mogłabym umieścić niczego innego, jak tylko koncert Linkin Park na Stadionie Narodowym we Wrocławiu. Odbył się on 5 czerwca i myślę, że nie zapomnę go już do końca życia. Koncertu nie mogłam się doczekać od samego momentu ogłoszenia, że w ogóle taki się odbędzie. Kupiliśmy z bratem bilety od razu, jak tylko się pojawiły. I muszę przyznać, że ani przez chwilę nie żałowałam. 

Było wspaniale. Wszystko dopięte na ostatni guzik. Sam zespół zaprezentował się rewelacyjnie. Ciężko konkurować z mistrzami, więc może dlatego supportujący Fall Out Boy wypadł dość niemrawo.  Uważam (i wiele osób się ze mną zgadza), że LP brzmią praktycznie tak samo, jak na płytach. Tak, że jeśli chodzi o jakość – najwyższa! Świetne nagłośnienie, nawet na filmikach nagrywanych przeze mnie komórką wszystko doskonale słychać. Wielkim plusem jest to, że zagrali naprawdę bardzo dużo piosenek. Z każdej płyty po trochę, co w połączeniu dało niesamowity efekt. 

Byłam i jestem zachwycona. Najlepszy koncert, jaki kiedykolwiek widziałam i słyszałam. Wszystkim gorąco polecam. Jeżeli będziecie mieli okazję posłuchać LP na żywo – nie wahajcie się. Na pewno się nie zawiedziecie. Ja sama mam nadzieję, że jeszcze kiedyś mi się to uda. I to najlepiej nie raz.

Ostatnio udało mi się wrócić do regularnego czytania, z czego się bardzo cieszę. W czerwcu przeczytałam dwie książki, które jak najbardziej mogę Wam polecić. Pierwsza to „Bridget Jones: Szalejąc za facetem, czyli trzecia część kultowego pamiętnika autorstwa Helen FIelding. Bridget jest już dojrzałą kobietą po przejściach. Nie zmieniło się jednak to, co kochamy w niej najbardziej – odwieczne problemy z wagą, niereformowalni znajomi i pociąg do nieodpowiednich facetów. Myślę, że fani Bridget będą zadowoleni, aczkolwiek nie mogę się pozbyć wrażenia, że jest to najsłabsza z trzech części. 

Kolejna pozycja to „Nie zależy mu na tobie” Grega Behrendta i Liz Tucillo. Oboje autorów pracowało przy współtworzeniu serialu Seks w wielkim mieście. Na podstawie tej książki nakręcono znany film „Kobiety pragną bardziej”. Całość składa się z listów i komentarzy od i do kobiet, które mają skłonność do usprawiedliwiania mężczyzn. Greg obala wszystkie wymówki i uczy, jak powinien zachowywać się facet, który oszalał na Twoim punkcie. Na początku trochę obawiałam się, że będzie to pseudofilozoficzny poradnik dla zdesperowanych kur domowych. Na szczęście zostałam pozytywnie zaskoczona i przystępną formą i błyskotliwym humorem. Polecam książkę wszystkim dziewczynom, tym zajętym i singiel kom. Oczywiście nie można brać jej całkowicie na poważnie, ale zapewne większość z Was po przeczytaniu stwierdzi (podobnie jak ja): „fuck… nikomu na mnie nie zależało!”.

Muzyka

Moje czerwcowe odkrycie w dziedzinie muzyki to Woodkid. Szczęśliwym trafem, udało mi się być na jego koncercie w Hali Orbita. Bardzo interesujące widowisko, niestety nieco zepsute przez fatalne nagłośnienie. Sam Woodkid jest reżyserem wideoklipów takich gwiazd jak Lana del Rey, Katy Perry i Rihanna. Stworzył też motyw muzyczny do gry Assassin’s Creed: Revelations.  Muzyka, którą tworzy jest ciężka do określenia, przynajmniej dla szarego człowieka jak ja. Z Internetów dowiedziałam się, że jest określana m.in. mianem baroque popu. Cieszę się, że poznałam tego wykonawcę. Barokowa muzyka i jego gładki głos dają bardzo ciekawe połączenie.

Angry Birds Epic! Brat wysłał mi zaproszenie do tej gry i przepadłam. Tym razem nie strzelamy ptaszkami z procy, ale prowadzimy je do prawdziwej walki przeciwko świnkom. Dużo plansz, dużo broni, dużo możliwości. Naprawdę wciągająca, ciężko się od niej oderwać – nawet w pracy! ;)

Dumb Ways To Die to gra, o której dowiedziałam się z youtube’owego kanału ReZigiusza. Typowa zręcznościówka. Staramy się uchronić zabawne stworki przed śmiercią w różnej postaci  - przejechanie przez pociąg, użądlenia przez pszczoły, czy zjedzenie intymnych części ciała przez piranie. Też mega wciągająca!

Kanał na YouTube